MERHABA ,

yazmaya bir yerden başlamam gerekiyorda nerden başlasam bilemiyorum...

aklıma mahallemizde olan bir olay geldi...ben saatlerce hatta günlerce gülmüştüm...

arka binalarda yaşayan bir apt. görevlisi oğlu ile marketten alışverişe gelmişlerdi...

çocuk ufak tefek ve zayıftı ilk dikkatimi çekense gözleri kapanıyor ve ayakta uyuyacak gibi oluşuydu...bu çocuğun nesi var dediğimda aldığım cevapsa beni şoka sokmuştu...

babası: abla bu tüm gece nezarette kaldı uyumamış ondan böyle uyur gibi ....

bense soru bile soramadım ....ilk şaşkınlığım geçtikten sonra nasıl karakola düştü bu çocuk demek oldu...

anlattı: şimdi ben kahveye maç izlemeye gitmiştim ,çocuğu orda kaybettim heryere baktım aradım bulamadım...tüm çevreyi aradık ,sonra yakınlarımı aradım onlarda geldiler bulamıyorduk...

gece yarısı eve döndük...karakola da haber verdik ....

sabah 5' de polisler burda bir çocuk var gel bir bak dediler ,

gittim bizimkiymiş ...işte aldım geldim ..orda hiç uyumamış sürekli bişeyler yedirmişler...

zavallı çocuk dedim içimden bizler çocuklarımızın elinibir an bile bırakmadan dolaşırız..bu 2 yaşında nezarete düştü....

gülermisiniz ,ağlarmısınız...

PENIA...