Geldin.. Sözlerinle içimi ısıttın önce.. Senden gelen her sözcük; güneşten kopup gelen bir ışık kümsesiydi sanki.. Dünyam bir başka aydınlandı.. İçim bir başka ısındı... İnceydi.. Zarifti.. Sevgi doluydu.. Sözlerine Vuruldum....
Geldin.. Yüreğin yüreğime uzandı usulca.. Tanıdık bildik bir dosttun sanki.. Yıllardır özlediğim beklediğimdin.. Kimsenin bilmediği yaralarım vardı; içten içe kanayan.. Canımı acıtan.. Yaralarıma dokundun.. Okadar ustaca yaklaşıyordun ki.. Direnemedim.. Boyun eğdim ilk defa.. Yıllarca içime akıttığım gözyaşlarım cesurca süzüldü yanaklarımdan.. İlk defa utanmadım.. İlk defa saklamadım.. Yüreğin okadar güzeldi ki.. Samimi.. Hassas.. Güven veren.. Yüreğine Vuruldum...
PENIA
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder